- Αναμνήσεις, Περιπλανήσεις......Στιγμές και άλλα!
- Σε αυτό το ιστολόγιο και στο κύριο μέρος του, προσπάθησα να συγκεντρώσω θύμισες παλιές, νεώτερες και πρόσφατες.
- Τις παιδικές μου αναμνήσεις, τις διαχωρίζω σε δύο μέρη. Στο Ι μέρος σκιαγραφούνται θύμισες για το συγγενολόι του πατέρα μου, ενώ στο ΙΙ μέρος που ακολουθεί, για το συγγενολόι της μητέρας μου. Στη δεξιά στήλη του ιστολογίου παραθέτω στοιχεία για ''Διαδρομές, Αναζητήσεις, Δράσεις'' της επαγγελματικής μου πορείας, αλλά και στοιχεία του επιστημονικού μου έργου, γιατί πάνω σε αυτή την τροχιά πορεύτηκα, όλα αυτά τα χρόνια.
- Για τους γονείς μου, οι καλοκαιρινές διακοπές ήταν απαραίτητες κάθε χρόνο. Συνήθως, μας επισκέπτονταν για λίγες μέρες φίλοι, γείτονες και συγγενείς, ενώ τα σαββατοκύριακα πολλαπλασιάζονταν οι επισκέπτες. Τα πρώτα χρόνια, συνήθης προορισμός διακοπών ήταν η Βουλιαγμένη. Αργότερα η τάση του κόσμου ήταν το βουνό και ειδικότερα εμείς παραθερίζαμε στην Πεντέλη και στη Νέα Ερυθραία, Μορτερό.
- Εξάλλου τότε, οι διήμερες και τριήμερες εκδρομές γινόντουσαν συλλογικά με συγγενείς και φίλους, ενώ το μέσο μεταφοράς ήταν συνήθως φορτηγό. Άνθρωποι, οικοσκευές, τρόφιμα, μουσικά όργανα και οτιδήποτε άλλο χρήσιμο για τις λίγες μέρες της ξεγνοιασιάς στο ύπαιθρο, γινόντουσαν ένα με αστεία, γέλια και τραγούδια και με προορισμό για παράδειγμα τον Ωροπό, τους Αγίους Αποστόλους, την Κινέττα, τη Λούτσα και αλλού.
- Τότε, οι περισσότεροι, αλλά και οι γονείς μου συμμετείχαν ενεργά σε γιορτές και οικογενειακά γλέντια. Δεν υπολόγιζαν τις αποστάσεις και την ταλαιπωρία, καθώς μετακινούνταν με τα πόδια ή με τα τότε αργοκίνητα λεωφορεία, για να επισκεφτούν συγγενείς και φίλους. Για μακρύτερες αποστάσεις ξεκινάγαμε από νωρίς, αλλάζαμε δύο ή τρία λεωφορεία και έτσι πηγαίναμε σε συγγενείς και γνωστούς για παράδειγμα στα Πατήσια, στο Νέο Κόσμο, στην Ηλιούπολη, στο Γαλάτσι, στο Μπραχάμι, στον Υμηττό, στο Περιστέρι, στην Ανθούπολη, στην Αλσούπολη, στα Πευκάκια Ν. Ιωνίας, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στα Σεπόλια, στον Κόκκινο Μύλο, στη Κηφισιά, στη Νέα Ερυθραία, στην Εκάλη, στη Ραφήνα, στη Σαλαμίνα, στο Μεγάλο Πεύκο, στην Κινέττα, στη Χαλκίδα και αλλού!
- Ωστόσο, πέρα από τις θύμισες και τις περιγραφές, το φωτογραφικό υλικό που παρατίθεται, απεικονίζει καλύτερα το παρελθόν, που φαίνεται, να ήταν όμορφο στα μάτια μας, αλλά και με δυσκολίες που όμως, όπως μας έμαθαν οι γονείς μας, μπορείς να τις ξεπερνάς, με υπομονή, επιμονή, εργατικότητα και όραμα με στόχους και προοπτικές ! ! ! ! ! !
- Σε αυτό το ιστολόγιο και στο κύριο μέρος του, προσπάθησα να συγκεντρώσω θύμισες παλιές, νεώτερες και πρόσφατες.
- Αναμνήσεις οικογενειακές, ότι
θυμάμαι από τη γειτονιά μου -περιοχή Τσούμπα, Άγιοι Ανάργυροι, Αττικής-, αλλά
και φωτογραφικό υλικό με οικογενειακές και συλλογικές στιγμές (γιορτές,
σχολεία, εκδρομές, εκδηλώσεις, κ.ά.).
- Τις παιδικές μου αναμνήσεις, τις διαχωρίζω σε δύο μέρη. Στο Ι μέρος σκιαγραφούνται θύμισες για το συγγενολόι του πατέρα μου, ενώ στο ΙΙ μέρος που ακολουθεί, για το συγγενολόι της μητέρας μου. Στη δεξιά στήλη του ιστολογίου παραθέτω στοιχεία για ''Διαδρομές, Αναζητήσεις, Δράσεις'' της επαγγελματικής μου πορείας, αλλά και στοιχεία του επιστημονικού μου έργου, γιατί πάνω σε αυτή την τροχιά πορεύτηκα, όλα αυτά τα χρόνια.
- Για τους γονείς μου, οι καλοκαιρινές διακοπές ήταν απαραίτητες κάθε χρόνο. Συνήθως, μας επισκέπτονταν για λίγες μέρες φίλοι, γείτονες και συγγενείς, ενώ τα σαββατοκύριακα πολλαπλασιάζονταν οι επισκέπτες. Τα πρώτα χρόνια, συνήθης προορισμός διακοπών ήταν η Βουλιαγμένη. Αργότερα η τάση του κόσμου ήταν το βουνό και ειδικότερα εμείς παραθερίζαμε στην Πεντέλη και στη Νέα Ερυθραία, Μορτερό.
- Εξάλλου τότε, οι διήμερες και τριήμερες εκδρομές γινόντουσαν συλλογικά με συγγενείς και φίλους, ενώ το μέσο μεταφοράς ήταν συνήθως φορτηγό. Άνθρωποι, οικοσκευές, τρόφιμα, μουσικά όργανα και οτιδήποτε άλλο χρήσιμο για τις λίγες μέρες της ξεγνοιασιάς στο ύπαιθρο, γινόντουσαν ένα με αστεία, γέλια και τραγούδια και με προορισμό για παράδειγμα τον Ωροπό, τους Αγίους Αποστόλους, την Κινέττα, τη Λούτσα και αλλού.
- Τότε, οι περισσότεροι, αλλά και οι γονείς μου συμμετείχαν ενεργά σε γιορτές και οικογενειακά γλέντια. Δεν υπολόγιζαν τις αποστάσεις και την ταλαιπωρία, καθώς μετακινούνταν με τα πόδια ή με τα τότε αργοκίνητα λεωφορεία, για να επισκεφτούν συγγενείς και φίλους. Για μακρύτερες αποστάσεις ξεκινάγαμε από νωρίς, αλλάζαμε δύο ή τρία λεωφορεία και έτσι πηγαίναμε σε συγγενείς και γνωστούς για παράδειγμα στα Πατήσια, στο Νέο Κόσμο, στην Ηλιούπολη, στο Γαλάτσι, στο Μπραχάμι, στον Υμηττό, στο Περιστέρι, στην Ανθούπολη, στην Αλσούπολη, στα Πευκάκια Ν. Ιωνίας, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στα Σεπόλια, στον Κόκκινο Μύλο, στη Κηφισιά, στη Νέα Ερυθραία, στην Εκάλη, στη Ραφήνα, στη Σαλαμίνα, στο Μεγάλο Πεύκο, στην Κινέττα, στη Χαλκίδα και αλλού!
- Ωστόσο, πέρα από τις θύμισες και τις περιγραφές, το φωτογραφικό υλικό που παρατίθεται, απεικονίζει καλύτερα το παρελθόν, που φαίνεται, να ήταν όμορφο στα μάτια μας, αλλά και με δυσκολίες που όμως, όπως μας έμαθαν οι γονείς μας, μπορείς να τις ξεπερνάς, με υπομονή, επιμονή, εργατικότητα και όραμα με στόχους και προοπτικές ! ! ! ! ! !
